SHQIPTARI

GEORGE GORDON BYRON (1788 – 1824)

Tamburi! Tamburi! që larg po gjëmon
E trimat me shpresa në luft' po i fton,
Ndaj ngrihen të malit fatosa me bes',
Himaras, Ilir' e Suljot' qimezes!
Kush vall është më trim se Suljoti zeshkan
Me gunëz me thek' e të bardh' xhamadan?
Ndaj bishat grabitse ay tufën e len
E sulet nër lufta si prroj kur shpërthen!
Të bijt e Himarës që s'falin një mik,
A mund t'a len gjallë dhunonjsin armik?
Mund armve të tyre t'u shkoj' gjak pa marr'?
Veç gjoksit t'armikut, a ka shenj, të mbar'?
S'më duhen stolirat që paret dhurojnë,
Të dobtit i blejn' aq sa trimat fitojn'
Ndaj un’ do fitonj-o një nusez të re
Me leshra të verdha, si-e bukra mbi dhe!
Haj! Prina kordhtar edhe shpata t'flakroj;
Tamburi ndëgjohet, ja lufta afroi:
Ju male që shihni tek zbresim tatpjet',
Fitonjës na prisni, ja kurr më në jetë!